
گروه صنعتی پیچ آذین پارس تمامی محصولات
خود را با انواع روکشهای درخواستی خریداران ارائه می نماید که برخی از آنها
عبارتند از :کادمیوم ، داکرومات ،تفلون ، گالوانیزه
(سرد و گرم) و ...
گالوانیزه کردن فرآیندی است که طی آن انواع
مختلفی از فرآوردههای فولادی را با فلز روی پوشش داده تا مقاومت آنها را در
مقابل فرسایش و زنگ زدگی افزایش دهد. فلز اصلی که میخواهیم آبکاری شود باید
کاملاً تمیز باشد و زنگزدگی نداشته باشد تا پوشش به خوبی روی آن بچسبد و بنابراین
تمام فرآوردههای فولادی باید چندین بار مراحلی عموماً شبیه به هم مثل تمیز
کردن-آبکشی- خشک کردن و یا عملیات سرد و گرمکردن را قبل از ورود به خزینه آبکاری
«گالوانیزه کردن» بگذرانند. گالوانیزه کردن به دو روش زیر انجام میشود:
الف) گالوانیزه
کردن به روش حرارتی و غوطهورسازی یعنی غوطه ور ساختن یا فرو بردن محصول فولاد به
میان خزینه روی مذاب
ب) آبکاری سرد
به وسیله برق یعنی آبکاری با روی توسط جریان برق از روش حرارتی (ناپیوسته) برای
محصولات ساخته شده از روش نوار پیوسته
برای نوارهای فولادی- ورقه یا سیم
استفاده میکنند. استفاده از روانسازها (ذوبکنندهها) در گالوانیزه کردن به روش
نوار پیوسته تقریباً متروک شده و دیگر مورد استفاده نمیباشد اما این مواد برای
تهیه سیمها هنوز به کار میروند. گالوانیزه کردن به روش حرارتی فرآیند آبکاری یا
استفاده از روش ناپیوسته در دیاگرام نشان داده است. محصولی که باید آبکاری شود
باید کاملاً تمیز باشد. این عمل توسط تمیزکنندههای قلیایی معمولاً با
هیدروکسیدسدیم انجام میگیرد و سپس آبکشی شده و با اسیدهای محلول شیمیایی مثل
اسید سولفوریک یا اسید هیدروکلریک پاک میشوند. از آن جا که محلولهای پاککننده
وقتی گرم هستند تأثیر بیشتری دارند. محفظههای شستشو در درج حرارتی تقریباً معادل
77-65 درجه سانتیگراد نگهداری میشوند. غلظت اسید هنچنین بین 12-7 درصد وزن آنها
تغییر مینماید. یک نمونه از مراحل آبکاری ناپیوسته با یک کوره پخت در جایی که از
روانساز استفاده میشود، عمل اصلی آن هم حفظ پاکیزگی همه فراوردههایی است که
باید آبکاری شوند و خزینه روی و همچنین خشک کردن محصول میباشد. این عمل ممکن است
با یک مرحله گدازه قبلی و متعاقب آن با یک پوشش روانساز در روی سطح خزینه روی
انجام گیرد و یا فقط با یک پوشش روانساز به تنهایی انجام پذیرد. در آبکاری
ناپیوسته، از کلرید آمونیوم به عنوان پوشش روانساز روی خزینه روی مذاب استفاده میشود.
در آبکاری لولهای، کلرید آمونیوم روی به عنوان روانساز استفاده شده و لوله در
محلول داغ این ترکیب غوطهور میشود و سپس عملیات تمیزکاری با اسید قبل از این که
وارد خزینه روی گداخته شود، انجام میپذیرد. آبکاری به روش حراراتی نوار پیوسته را
ممکن است به چهار نوع عمده طبقهبندی کرد که فرق اصلی آنها در روش تمیز کردن
محصول و قدرت انجام عمل تمیز کردن در خط است: در نوع اول تمیز کردن نوار توسط شعله
اکسیداسیون روغنهای سطحی و احیای متعاقب آن در کوره انجام میگیرد. سرد و گرم
کردن در خط انجام شود. در نوع دوم از قلیای الکترولیتیک برای تمیز کردن قبل از
ورود به خط استفاده میکنند. نوع سوم فلز توسط اسیدهای پاککننده و قلیاهایی پاککننده
تمیز میشود و از یک روانساز قبل از ورود به کورهای که قبلاً گرم شده است
استفاده میشود. بیشتر سیمپیچها (بوبینها) قبل از ورود به خط در کورههایی به
شکل جعبه حرارت داده میشوند. در نوع چهارم آبکاری هم از اسیدهای پاککننده و هم
از فرو بردن دو محلول قلیا برای تمیز کاری نوار استفاده میکنند. از هیچگونه روانسازی
استفاده نمیشود و فولاد قبل از آبکاری در یک گاز احیا کننده حرارت داده میشود.
بعضی از سیمپیچها همچنین در کوره جعبهای مانند روش قبل سرد و گرم میشوند .لازم
به تذکر است که عدم استفاده از روانسازها به خاطر عملیات حرارتی محفظههای سرد و
گرمکننده عمومیت دارد به علاوه در فرآیند تمیز کاری اسیدهای تمیزکننده حذف شدهاند
و از عملیات پاککنندگی قلیایی استفاده میکنند و نگهداری سطح تمیز توسط حفظ نوار
گرم شده در اطاقک یا در کوره یا تحت فشار احیا کننده هیدروژن تا گذاشتن در زیر سطح
خزینه روی گداخته انجام میشود .